Το τελευταίο κύμα τρομοκρατίας που χτύπησε, πλέον, στην καρδιά των Ευρωπαϊκών Θεσμών πρέπει να αποτελέσει την τελευταία προειδοποίηση για την κοινωνία και τις κυβερνήσεις μας για να αντιδράσουν στην απειλή του Ισλαμικού Κράτους συλλογικά και με αποφασιστικότητα.
Μέχρι τώρα, οι πολίτες της Ευρώπης έχουν απαντήσει με αξιοπρέπεια και περηφάνια. Στις Βρυξέλλες, μαζεύονται ειρηνικά στις πλατείες, αφήνουν μηνύματα στα θύματα και στις οικογένειες τους και στέλνουν τις δικές τους απαντήσεις στον τρόμο, τραγουδώντας και τιμώντας τη μνήμη όλων όσοι χάθηκαν με αξιοπρέπεια. Αυτό είναι που μας διαχωρίζει από τους τρομοκράτες, η «ανθρώπινη» αντιμετώπιση της τραγωδίας.
Οι κυβερνήσεις οφείλουν να ακολουθήσουν το παράδειγμα των πολιτών με υπευθυνότητα, αντιμετωπίζοντας το Ισλαμικό Κράτος μακριά από λαϊκίστικες κινήσεις εντυπωσιασμού και ρητορικά μίσους. Οι τρομοκράτες, όπου και αν βρίσκονται, αντλούν υποστηριχτές από την παραγκωνισμένη μουσουλμανική κοινότητα της Ευρώπης όταν πολιτικοί ορκίζονται να πολεμήσουν ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο, ή όταν θέλουν να δεχθούν μόνο χριστιανούς πρόσφυγες. Αυτό είναι κάτι που ωθεί νεαρούς και απελπισμένους μουσουλμάνους, και όχι μόνο, στον εξτρεμισμό.
Το τραγικό χαρακτηριστικό των πρόσφατων τρομοκρατικών επιθέσεων στην Ευρώπη είναι ότι αυτή τη φορά μεταξύ των τρομοκρατών υπήρχαν και Ευρωπαίοι πολίτες. Μπορούμε να επιλέξουμε να κλείσουμε τα σύνορα μας, εξωτερικά ή εσωτερικά (Schengen), αλλά αυτό δεν θα εμποδίσει τους εξτρεμιστές που ήδη κατέχουν Ευρωπαϊκό διαβατήριο από το να προχωρήσουν στην επόμενη αιματηρή επίθεση.
Η Ευρώπη, σε συμμαχία με τρίτες χώρες που σέβονται τη δημοκρατία και την ελευθερία, οφείλουν να πολεμήσουν το Ισλαμικό Κράτος με αποφασιστικότητα, είτε βρίσκεται στη Συρία και στο Ιράκ, είτε βρίσκεται σε δικό μας έδαφος.
Οι ζωές των Ευρωπαίων πολιτών πρέπει να προστατευτούν, καθώς και οι αρχές και αξίες της κοινωνίας μας, ο σεβασμός μας στο νόμο και στην τάξη. Εδώ υπάρχει μια λεπτή ισορροπία μεταξύ των μέτρων ασφαλείας που προστατεύουν τις ζωές μας και ταυτόχρονα σέβονται το δικαίωμα προσωπικών ελευθεριών. Παρόλα αυτά, η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των υπηρεσιών ασφαλείας εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης πρέπει να ενισχυθεί, ενώ περισσότερες αποστολές και επιχειρήσεις αυτών των υπηρεσιών πρέπει να είναι αποτέλεσμα κοινής συνεννοησης. Αυτό δεν θα είναι το αποτέλεσμα «Περισσότερης Ευρώπης» αλλά η επιτακτική ανάγκη να αντιμετωπίσουμε τις απειλές που οργανώνονται σε μία χώρα, χτυπούν σε μία άλλη και κρύβονται σε μια τρίτη.
Σε Ευρωπαϊκό έδαφος οφείλουμε να δουλέψουμε μαζί με τις μειονότητες που νιώθουν παραγκωνισμένες και κοινωνικά αποκλεισμένες. Δεν πρόκειται, πάντοτε, για φυλετικές μειονότητες. Πολύ συχνά, άνεργοι νέοι ή νέοι που υποφέρουν από προβλήματα κακοποίησης στο σπίτι, είναι οι καλύτεροι υποψήφιοι για τους στρατολόγους τρομοκρατικών οργανώσεων. Οπότε επιβάλλεται να ισχυροποιήσουμε την αντίσταση των ευάλωτων αυτών ομάδων στον εξτρεμισμό. Δεν υπάρχει τίποτα νέο ή εξωπραγματικό σε αυτή την αντιμετώπιση. Στο Vilvoorde, μία περιοχή των Βρυξελλών κάποτε όσο επικίνδυνη όσο και το Molenbeek, τοπικές υπηρεσίες υγείας, θρησκευτικοί αρχηγοί, κοινωνικοί λειτουργοί και μέλη συνδέσμων γονέων νοιάζονται για τους παραγκωνισμένους νέους προσφέροντας συμβουλευτική θεραπεία, βοήθεια για εξεύρεση στέγης ή και εργασίας. Η κοινωνία επίσης ανέλαβε πιο πρακτικό ρόλο στη συλλογική ασφάλεια, ενημερώνοντας τις αρχές όταν μαθητές αποκαλούσαν «ήρωες» τους τρομοκράτες που χτύπησαν στην σατυρική εφημερίδα Charlie Hebdo, με αποτέλεσμα οι αρχές να μπορούν να ανταποκριθούν προληπτικά άμεσα.
Στη βάση του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και στο Ιράκ, πρέπει να αναγνωρίσουμε το γεγονός ότι χάνουν σημαντικές περιοχές από Κούρδους στρατιώτες, τον Ιρακινό στρατό και τις επιθέσεις της δυτικής συμμαχίας. Για αυτό τον λόγο, επικεντρώνουν τις προσπάθειες τους για νέες τρομοκρατικές επιθέσεις, ούτως ώστε να διατηρήσουν τη ρητορική της νίκης και στρατιωτικής υπεροχής στους ακολούθους τους, στρέφοντας τα φώτα της δημοσιότητας μακριά από τα προβλήματά τους.
Σε αυτές τις περιοχές που ελέγχονται από το Ισλαμικό Κράτος, η Δυτική Συμμαχία πρέπει να δείξει περισσότερη ισχύ, με την απόβαση στρατιωτικών δυνάμεων που θα ενισχύσουν την αποτελεσματικότητα των αεροπορικών επιδρομών. Η στρατιωτική δύναμη δεν είναι αρκετή για να εξουδετερώσει το Ισλαμικό Κράτος, εντούτοις θα βοηθήσει στο να αποδυναμωθεί εκεί όπου είναι πιο δυνατό.
Η απειλή τρομοκρατίας θα εξαλειφθεί όταν οι βασανισμένοι λαοί των περιοχών αυτών απολαμβάνουν πραγματική ειρήνη. Οι ειρηνευτικές αποστολές στη Μέση Ανατολή δεν φέρουν τα επιθυμητά αποτελέσματα και έτσι χρειάζεται περισσότερη προσπάθεια για να δώσουμε στις διαφορετικές αυτές φυλές την αυτοπεποίθηση και την ασφάλεια που χρειάζονται για να ζήσουν μαζί ειρηνικά.
Κλείνοντας, νιώθω την ανάγκη να επισημάνω πως τα εκατομμύρια των προσφύγων που ρέουν προς την Ευρώπη είναι άνθρωποι που τρέχουν μακρυά από τους ίδιους εξτρεμιστές που επιτίθενται στην Ευρώπη. Προσπαθούν αυτοί οι πρόσφυγες, όπως και εμείς, να προστατέψουν τους εαυτούς τους και τα αγαπημένα τους πρόσωπα από την τρομοκρατία. Για αυτούς, η ανάγκη να επιστρέψουν στα μέρη που μεγάλωσαν και αποκαλούν «σπίτια» τους είναι μεγαλύτερη από κάθε άλλη ανάγκη και αυτό θα πράξουν όταν αυτές οι περιοχές είναι σταθεροποιημένες και ασφαλείς. Για την ώρα, η επιλογή μεταξύ αλληλεγγύης ή φόβου εναπόκειται στον κάθε ένα από εμάς.
Του Χριστόδουλου Ιωάννου | Μέλος Πολιτικού Γραφείου ΝΕΔΗΣΥ | Aναπλ. Γενικός Γραμματέας ΥΕPP