Στα πλείστα τόσα αρνητικά που συνοδεύει την κάθε είδους κρίση, υπάρχει το μοναδικό θετικό που αφορά στην ευκαιρία που έχουμε ενώπιον μας να μετεξελίξουμε το παλιό σε κάτι νέο. Να κάνουμε έγκαιρα τη διάγνωση και να θεραπεύσουμε θεσμούς και θέσμια. Να δείξουμε ότι μάθαμε από τα παλιά και συνεπείς με την αποστολή μας μπορούμε να θωρακίσουμε το μέλλον.
Αν ωστόσο το νέο το συγχίζεις με το νεαρό και απαιτείς σεβασμό απλά και μόνο γιατί τυχαία το νέο επιβεβαιώνεται από το πλαστικό της ταυτότητας σου, τότε το πρόβλημα θα το διογκώσεις. Αν αδυνατείς να αντιληφθείς τα όσα γρήγορα αλλάζουν γύρω σου, τότε θα καταλήγεις στις ίδιες παλαιοκομματικές συνταγές.
Τα όσα λοιπόν ακολούθησαν στον απόηχο του Παγκυπρίου Συνεδρίου, της άλλοτε σοβαρής Παγκύπριας Ομοσπονδίας Φοιτητικών Ενώσεων, αποτελούν απλά την απόδειξη πως για κάποιους τίποτα δεν άλλαξε. Μοναδική στόχευση παραμένει η εξάρτηση τους με την εξουσία. Προοδευτική/ΕΔΟΝ και Αναγέννηση/ΝΕΔΗΚ σε μια άνευ προηγουμένου παλαικομματική συνδιαλλαγή αποφάσισαν πως λίγη σημασία έχει το θέατρο σκιών στο οποίο επιδίδονται οι Υποψήφιοι και τα Κόμματα που στηρίζουν ενόψει Προεδρικών Εκλογών. Όταν πρόκειται για την ικανοποίηση του να βρεθούν στην εξουσία συμφωνούν και στη ΔΔΟ, τα βρίσκουν και στην οικονομία. Ας μας πουν τουλάχιστον οι Προεδρικοί Υποψήφιοι τους, ποιού οι θέσεις επικράτησαν.
Στην αντίθετη περίπτωση απλώς οχλαγωγούν και αναιρούν τους ευατούς τους. Απείχε λέει Πρωτοπορία και ΝΕΔΗΣΥ, που υπονομεύουν την Ομοσπονδία, αλλά ήταν παρούσα κυβέρνηση και Δημοκρατικός Συναγερμός. Αν στόχος μας ήταν να διασπάσουμε το φοιτητικό κίνημα, μπορούν να είναι σίγουροι πως δεν θα λάμβαναν νομιμοποίηση από κανένα των προαναφερθέντων. Αντίθετα στη διάλυση της ΠΟΦΕΝ έχουν οδηγήσει οι πρακτικές του διαμοιρασμού της εξουσίας με κριτήριο την ακύρωση της ψήφου των φοιτητών. Είναι οι ίδιες πρακτικές που αφήνουν σήμερα την Ομοσπονδία ανίκανη να εκπροσωπήσει την πλειοψηφία των φοιτητών, ενώ αναγκάζουν τη μια μετά την άλλη των Φοιτητικών Ενώσεων να καταγγέλλουν και να απέχουν από τις διαδικασίες των φοιτητών. Διάσπαση αντί του εκσυγχρονισμού επέλεξαν όσοι προτίμησαν να αφήσουν την ΠΟΦΕΝ να εκπροσωπεί το 30% ή το 40%, των ψήφων των φοιτητών.
Αλοίμονο λοιπόν αν το νέο ήθος, αν η αλλαγή που επιθυμούμε να φέρουμε στην πολιτική, είναι το να εμφανιστούμε χειρότεροι από τα κόμματα μας. Να υπογραμμίζουμε τη δράση του οργανωμένου φοιτητικού κινήματος, το οποίο όλα τα τελευταία χρόνια με δοκιμασμένη τη συνταγη της αδιαφανούς συνδιαλλαγής μόνο κατήφορο έχει να επιδείξη, επιβεβαιώνοντας τη μηδενική παραγωγή πολιτικής και την παντελή έλλειψη οράματος.
Αυτό που οι νέοι έχουν ανάγκη σήμερα είναι το σώμα εκείνο που να λαμβάνει υπόψη το εύρος της νεολαάιας στο σύνολο του και να μην το εξαντλεί στις πολιτικές οργανώσεις. Που να δίνει βήμα διαλόγου σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, Κέντρα Νεότητας και άλλα τόσα οργανωμένα σύνολα. Που να μπορεί να παράξει πολιτική από το σύνολο των νέων για το σύνολο των νέων και όχι να κρύβεται πίσω από την καταπάτηση καταστατικών και την ακύρωση εκλογικών διαδικασιών.
Αντιλαμβανόμενοι ότι απαίτηση της πολιτικής διεργασίας είναι η σύνθεση και όχι η διάσπαση, η δημιουργία και όχι η ακύρωση, αναμένουμε την απάντηση όλων των πολιτικών οργανώσεων νεολαίας που μετέχουν στον Οργανισμό Νεολαίας σε κοινή συνάντηση με το Συμβούλιο Νεολαίας και τον Οργανισμό Νεολαίας προκειμένου έστω την υστάτη να φανούμε αντάξιοι της αποστολής μας και των απαιτήσεων της ίδιας της κοινωνίας.
28 Δεκεμβρίου 2018