Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ακούμε από πολλούς να μιλάνε για τα γεγονότα της 17ης Νοεμβρίου. Οι αγώνες των φοιτητών του Πολυτεχνείου είναι και θα παραμείνουν άσβεστες στην μνήμη μας, τόσο για την πατριωτική τους στάση αλλά και για την ανιδιοτέλεια που επέδειξαν ενάντια στην δικτατορική Χούντα. Είναι για αυτούς τους λόγους που ορισμένοι δεν πρέπει αλλά και δεν δικαίουνται να σπιλώνουν την μνήμη αυτών των ηρώων προβαίνοντας σε αλλοίωση των γεγονότων.
Την 17η Νοεμβρίου οι φοιτητές του Πολυτεχνείου του Πανεπιστημίου Αθηνών εγκλωβίστηκαν μέσα στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου τους και δημιούργησαν ένα ραδιοφωνικό σταθμό από τον οποίο εξέφραζαν ελεύθερα  την άποψη τους. Τα γεγονότα του Πολυτεχνείου ήταν η αρχή του τέλους της μαύρης επταετίας κατά την οποία κυβέρνησε η Χούντα των συνταγματαρχών.
Οι σημερινές πορείες και διαμαρτυρίες τι μπορούν άραγε να προσφέρουν;  Εδώ και χρόνια παρατηρούμε ορισμένους να χρησιμοποιούν την επέτειο του Πολυτεχνείου ως αφορμή για να εκφράσουν τις παλαιωμένες τους απόψεις αλλά και για να αυτοαποκαλεστούν επαναστάτες για λίγες ώρες. Είναι στα αλήθεια αυτοί οι συνεχιστές των τότε τολμηρών και αξιοθαύμαστων φοιτητών;
Από την άλλη κανένας αγνός πατρίωτης αλλά και φιλελεύθερος ανθρώπος δεν μπορεί να απαξιώνει τους αγώνες του Πολυτεχνείου είτε με το να ασεβεί εις μνήμην όσων χάθηκαν για την δημοκρατία είτε ακόμα και να τάσσεται υπέρ της φασιστικής Χούντας. Το να είσαι αντιδημοκρατικός και να είσαι Ελλήνας είναι σχήμα οξύμωρο, και μια  χώρα η οποία γέννησε την δημοκρατία δεν μπορεί να κυβερνείται από δικτάτορες.
Κατά την δική μου άποψη συνεχιστής των ιδεών του Πολυτεχνείου είναι αυτός που καθημερινά υπερασπίζεται την δημοκρατία αλλά και ελευθερία του ατόμου. Δεν είναι ούτε αυτός που χρησιμοποιεί  την επέτειο αυτή ως μια αφορμή ξεσηκωμού για χάρη του ξεσηκώμου, αλλά και σε καμία περιπτώση αυτός ο οποίος αμαυρώνει την μνήμη όσων θυσίαστηκαν για την ελευθερία και την δημοκρατία.
Η επέτειος του Πολυτεχνείου πρέπει να  παραμένει μακριά από τις προθέσεις κάποιών να εξυπηρετήσουν τα μικροκομματικά τους συμφέροντα ή να υπηρετήσουν ξεχασμένα μανιφέστα αλλά και μακρία από προσεγγίσεις μηδενίσμου. Χρέος μας δεν είναι να διοργανώνουμε πορείες την μέρα του Πολυτεχνείου αλλά να διασφαλίζουμε καθημερίνα το δικαίωμα κάθε συμπατρίωτη μας να ζει σε μια χώρα ελεύθερη και δημοκρατική.
 
Του Κωνσταντίνου Γεωργίου,
Πρόεδρος ΦΠΚ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ ΠΑΝ. ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ