Πόσες φορές μας έχει τύχει κάποιος γνωστός μας να προσπαθεί να βρει δουλειά αλλά αυτό να καθίσταται αδύνατο; Και τις πλείστες φορές αυτό να συμβαίνει όχι γιατί δεν έχει τα απαραίτητα εφόδια και ικανότητες αλλά γιατί είναι νέος και στερείται εργασιακής εμπειρίας. Κακά τα ψέματα οι εργοδότες δίνουν προτεραιότητα σε άτομα με εμπειρία αφού στις μέρες μας δεν υπάρχουν περιθώρια για πειραματισμούς και θέλουν να είναι σίγουροι για τις επιλογές τους. Έτσι, από τη μια δεν προσλαμβάνεσαι εάν δεν έχεις εργασιακή εμπειρία στο αντικείμενο και από την άλλη το βιογραφικό σου δεν μπορεί να εμπλουτιστεί χωρίς αυτή. Φαύλος κύκλος.
Το πλέον ιδανικό σενάριο θέλει τους απόφοιτους όλων των κλάδων, να τελειώνουν τις σπουδές τους και να είναι έτοιμοι να απορροφηθούν από τις επιχειρήσεις. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μιας και η εργασιακή εμπειρία μπορεί να αποκτηθεί κατά τη διάρκεια των σπουδών μας, μέσα από ειδικά υποχρεωτικά μαθήματα απόκτησης εργασιακής εμπειρίας, τα οποία μπορούν να έχουν τη μορφή internships, μερικής ή ολικής απασχόλησης εποχιακού χαρακτήρα, ή ακόμα και τη μορφή τοποθετήσεων.
Ήδη σε κάποια από τα τμήματα που προσφέρονται στα πανεπιστήμια μας υφίσταται ο θεσμός της πρακτικής άσκησης, ωστόσο το κατάλληλο είναι να επεκταθεί σε όσο το δυνατό περισσότερους κλάδους, αν όχι σε όλους. Συγκεκριμένα η εργασιακή εμπειρία μπορεί να επιτυγχάνεται είτε μέσω των τοπικών επιχειρήσεων, είτε στο εξωτερικό.
Εάν η πρακτική άσκηση αφορά τοπικές επιχειρήσεις, τότε τα πανεπιστήμια πρέπει να μεριμνήσουν άμεσα και να αναθεωρήσουν τους οδηγούς σπουδών των τμημάτων ενσωματώνοντας μαθήματα για απόκτηση εργασιακής εμπειρίας στα υφιστάμενα προγράμματα σπουδών. Σημαντική θεωρείται επίσης η καταβολή ενός ποσού στους φοιτητές που θα πραγματοποιούν την πρακτική τους άσκηση –έστω συμβολικού, αλλά και στις επιχειρήσεις που θα τους δέχονται. Παράλληλα, πρέπει να δημιουργηθεί ένα ειδικό θεσμικό πλαίσιο, το οποίο θα αποτρέπει τους εργοδότες από το να εκμεταλλεύονται τους φοιτητές για μεγάλο χρονικό διάστημα χωρίς κανένα επίδομα αλλά και να τους υποχρεώνει να καθορίζουν το περιεχόμενο της πρακτικής άσκησης.
Φυσικά, ως φοιτητές μπορούμε να πάρουμε την απόφαση να ασκήσουμε την πρακτική μας εκτός Κύπρου. Αυτό μπορεί να γίνει μέσω του Εrasmus Placement, τη βοήθεια του Τμήματος Εργασίας αλλά και του προγράμματος ΙΑΕΣΤΕ. Σκοπός του, είναι να μας δώσει τη δυνατότητα να αποκτήσουμε έμμισθη πρακτική εμπειρία στο εξωτερικό και να βελτιώσουμε τις επαγγελματικές μας ικανότητες.
Ένας φοιτητής που ασκεί την πρακτική του σε μια επιχείρηση, είναι πιο εύκολο να απορροφηθεί από αυτή με την απόκτηση του πτυχίου του, αφού θα έχει ήδη συνδυάσει θεωρία και πρακτική, δηλαδή θα έχει όλα τα απαραίτητα εφόδια για να προσαρμοστεί από την πλήρη φοίτηση στην πλήρη εργοδότηση.
Είναι σημαντικό να μη ξεχνάμε ότι ειδικά αυτό τον καιρό έχουμε ανάγκη από καινοτόμες πρακτικές, αλλά πρωτίστως από νέα μυαλά τα οποία θα διασφαλίσουν ένα καλύτερο αύριο. Καλούμαστε να διώξουμε τα γκρίζα σύννεφα, με κάθε μέσο, ώστε σύντομα να αντικρίζουμε και πάλι ένα ορίζοντα γεμάτο ευκαιρίες. Άλλωστε αν όχι εμείς, ποιοι; Αν όχι τώρα, πότε;
Της Γιώτας Κυπριανού