Αντικαταστατικές μεθοδεύσεις αναμένεται να οδηγήσουν σε μη αναγνώριση της Γραμματείας της από τη μεγάλη πλειοψηφία των Φοιτητικών Ενώσεων και τη συντριπτική πλειοψηφία των φοιτητών που εκφράζουν.
Η απαξίωση της πολιτικής διεργασίας αφορά στο αποτέλεσμα του αθροίσματος των πράξεων του πολιτικού μας συστήματος. Δεν εμφανιστηκε από το πουθενά και δεν θα εξαφανιστεί αν συνεχίσουμε να εφαρμόζουμε τις ίδιες πρακτικές που το δημιούργησαν.
Η διαφθορά, η ατιμωρισία, η μη ανάληψη ευθύνης, η καταστρατήγηση των θεσμών προκειμένου να εξυπηρετήσουν μικροκομματικά και προσωπικά συμφέροντα, έχουν σήμερα δημιουργήσει το αίσθημα ενός συστήματος που πρώτα φροντίζει τη διαιώνιση του και ακολούθως την ευημερία των πολιτών του.
Σήμερα, στα τόσα προβλήματα που αντιμετωπίζει η νέα γενιά έρχεται να προστεθεί και η απουσία του όποιου συλλογικού οργάνου παραγωγής πολιτικής και διεκδίκησης των δικών τους θέλω. Το μόνο θεσμικό όργανο έκφρασης τους, η ΠΟΦΕΝ, η οποία και αντιπροσώπευε τις χιλιάδες των φοιτητών που ψήφιζαν κάθε χρόνο, παραπαίει. Αδυνατεί να παράξει και να πείσει. Δεν έχει να επικαλεστεί την παραμικρή επιτυχία τα τελευταία χρόνια, δέσμια του ερασιτεχνισμού και των μικροκομματικών συμφερόντων.
Όταν μάλιστα καταλήγεις στην καταστρατήγηση και το μη σεβασμό ούτε στις καταστατικές πρόνοιες της ίδιας της Ομοσπονδίας, ούτε στο αποτέλεσμα της ελεύθερης έκφρασης των φοιτητών, τότε κατά απόλυτο τρόπο επιβεβαιώνεις πως ο κατήφορος δεν έχει πλέον τελειωμό.
Η αδιάλειπτη πρωτιά, για πρώτη φορά στην ιστορία του φοιτητικού κινήματος, που καταλαμβάνει η ΦΠΚ Πρωτοπορία από το 2012, δυστυχώς αποφασίστηκε να απαντηθεί από την Προοδευτική ΚΦ και την ΕΔΟΝ με άλλα μέσα. Αντί στον στοίβο της υγιούς πολιτικής αντιπαράθεσης και διάδρασης ιδεών και προτάσεων, προτίμησαν εξόφθαλμα αντικαταστατικές διεργασίες. Όταν κατά το δοκούν αποφασίζεις τη διαγραφή της βούλησης 600 και πλέον φοιτητών στη Θεσσαλονίκη γιατί απλά κατέληξες να είσαι τρίτος και προκειμένου να μικράνεις τη διαφορά σου από την πρώτη παράταξη, τότε το μόνο που καταφέρνεις είναι να ανατινάξεις την όποια ελπίδα να αναδείξεις ως νέα γενιά το πρώτυπο εκείνο της υγειούς διοίκησης που θα αποκαταστήσει τη χαμένη πολιτική αξιοπιστία.
Τραγικό και το κατάντημα της Αναγέννησης του Νικόλα Παπαδόπουλου. Αναγνωρίζουν και υπογράφουν τα αποτελέσματα ως μέλη της εφορευτικής επιτροπής στη Θεσσαλονίκη, ενώ κανονικά καταλαμβάνουν και τις θέσεις τους στο Διοικητικό Συμβούλιο της Φοιτητικής Ένωσης και στις διεργασίες του συλλόγου από τις αρχές του τρέχοντος έτους. Λίγες μέρες πριν ωστόσο ένα συνέδριο φιάσκο όπως αποδυκνύεται, χαρακτηρίζουν ως παράνομη τη συμμετοχή και την δική τους έγκριση στα αποτελέσματα προκειμένου να λάβουν ξανά την καρέκλα του προέδρου της ΠΟΦΕΝ, σε μια συνδιαλλαγή που καταδεικνύει την αντίληψη τους για την πολιτική.
Σε αυτό τον κατήφορο δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε. Διαφωνίες στο φοιτητικό κίνημα υπήρξαν ανέκαθεν, συνοδευόμενες δυστυχώς από ακραίες συμπεριφορές και καταστάσεις. Ακόμα και τότε ωστόσο, ουδέποτε κανείς δεν τόλμησε να διαγράψει τη ψήφο εκατοντάδων φοιτητών. Αντίθετα διερωτόμαστε πως σε τρεις άλλες φοιτητικές ενώσεις επικυρώθηκαν υποτιθέμενα αποτελέσματα στα οποία η Προοδευτική ΚΦ κατερχόταν χωρίς ανθυποψηφίους, την ίδια στιγμή που δεν κατάφεραν ούτε στο 20% να εγγράψουν τους φοιτητές στους ειδικούς καταλόγους των Προεδρικών Εκλογών.
Η ορθή αποστασιοποίηση της ΦΠΚ Πρωτοπορία, από ένα παράνομο Παγκύπριο Συνέδριο που στερεί το δικαιώμα συμμετοχής, νόμιμα εκλελεγμένων εκλεκτόρων και η καταγγελία των διαδικασιών αποτελεί τη μόνη λύση. Απόφαση που μέχρι στιγμής έχουν υιοθετήσει Φοιτητικές Ενώσεις που αντιστοιχούν στο 32,51%, ενώ τις επόμενες ημέρες αναμένεται το ποσοστό να εκτοξευτεί κατά πολύ πέραν του 60%. Διερωτόμαστε λοιπόν τι θα απομείνει στην ΠΟΦΕΝ να εκπροσωπήσει όπως και ποίο το κύρος και η αξιοπιστία της;
Φαίνεται πως η ανταλλαγή καρεκλών προεκλογικά παρά τη ψευδαίσθηση της υποτιθέμενης σύγκρουσης των επιτελείων Νικόλα Παπαδόπουλου και Σταύρου Μαλά αποτελεί πρακτική καλά δοκιμασμένη. Το δε χάσμα στην πολιτική πρόταση των δύο τόσο στο Κυπριακό όσο και στην Οικονομία, λεπτομέρεια έτοιμη να θυσιαστεί στον πόθο και στην προσωπική φιλοδοξία για εξουσία. Είναι αυτά τα αποτελέσματα που δοκιμάσαμε πριν κάποια χρόνια με εμφανή ακόμη τα αποτελέσματα της.
Την ίδια στιγμή, προ του φάσματος διάλυσης της ΠΟΦΕΝ, απευθύνουμε κάλεσμα σε όλες τις οργανώσεις νεολαίας. Τα προβλήματα των νέων δεν έχουν εξάλλου χρώμα και προέλευση. Δεν είναι δεξιά ή αριστερά. Η δε ανάγκη ύπαρξης οργάνων εκπροσώπησης των νέων μοιάζει μονόδρομος. Κάλεσμα ανοιχτού διαλόγου που να χτίζει γέφυρες αντί να τις γκρεμίζει. Που να δημιουργεί και να προτείνει αντί να διαλύει.
Γραφείο Τύπου
27 Δεκεμβρίου 2017